به گزارش پیام خانواده غلامعلی علائی کارشناس مسائل سیاسی در گفتگو با خبرنگارپایگاه خبری تحلیلی قم فردا،  با بیان این که شایسته‌سالاری نیاز کنونی کشور است، اظهار داشت: سوءاستفاده از شعار شایسته‌سالاری تمامی ندارد حال این که این مهم  مطالبه عمومی دانشگاهیان و نخبگان کشور است.
وی ادامه داد:  از زمانی که موضوع نخبه‌پروری و شایسته‌سالاری از سوی دانشگاهیان به‌منظور استفاده از علم و تخصص افراد نخبه در مدیریت اجرایی خرد و کلان کشور مطرح شد، هر یک از جریانات سیاسی مسلط کشور  برای ورود به مراکز قدرت، همواره یکی  از اصلی‌ترین شعار آن‌ها این موضوع  قرار گرفت که باید در مدیریت کشور از علم و تخصص نخبگان و شایستگان جامعه به نحو احسن و شایسته استفاده جست.
علائی ابراز داشت: اما آنچه که در عمل شاهد آن هستیم این است که بر خلاف شعارهای صاحبان قدرت و ثروت و فرصت‌طلبان، آن‌گونه که بایدوشاید از وجود این قشر فرهیخته و صاحب ایده در مدیریت اجرایی خرد و کلان کشور استفاده نشده و متأسفانه بیشتر انتصابات بر اساس یک سیستم کاملاً غلط و حساب شده که با شیوة رابطه گرایانه، لابی‌گری و بده‌بستان صورت می‌گیرد، همچنان بر مدیریت اجرایی کشور حاکم بوده و گویا شعار شایسته‌سالاری و نخبه‌گرایی  جز فریبی بیش برای انحراف افکار عمومی نبوده و نیست؟!
وی بر جایگاه و ارزش نیروی انسانی در دنیا اشاره کرد و گفت: در تمام جوامع، نیروی انسانی، ثروت و سرمایه اصلی آن جامعه محسوب می‌شود و توسعه، آبادانی، پیشرفت اقتصادی به‌ویژه مدیریت کشور بدون تکیه بر دانش و بهره‌گیری از نیروی انسانی  شایسته و نخبه امکان‌پذیر نیست.
کارشناس مسائل سیاسی ابراز داشت: به عبارتی اگر بخواهیم جامعة پیشرفته، توسعه‌یافته و بالنده داشته باشیم، باید کار را به کاردان و اهلش بسپاریم، در غیر این صورت دست‌یابی به یک جامعه آرمانی، عدالت مند و برابر که همگان از رفاه اجتماعی یکسانی برخوردار گردند بسیار مشکل و حتی غیرممکن خواهد بود.
وی افزود: به عبارتی شکوفایی، توسعه و پیشرفت اقتصادی هر کشوری وابسته به نحوه مدیریت و استفاده شایسته و بجا از منابع انسانی متخصص و صاحب ایده ی هر کشوری دارد و در مدیریت امور کشور توجه به معیارهای شایستگی مانند علم، دانش، آگاهی، بصیرت، تعهد، تخصص، تجربه، مهارت و توانایی افراد  در انتصابات مدیران بسیار حایز اهمیت است! نشان به آن نشان که جوامع بسیار پیشرفته، مترقی و مدرن به این مرحله نرسیده‌اند مگر اینکه در ادارة کشور از وجود نیروی انسانی شایسته، نخبه، متخصص و برنامه‌ریز استفاده کرده‌اند. حتی این جوامع علاوه بر استفاده از نیروی انسانی متخصص و شایسته داخلی بلکه اقدام به جذب نیروی انسانی متخصص و صاحب ایده ی دیگر کشورها نیز کرده‌اند.
علائی ابراز داشت: در همین راستا این کشورها با یک برنامة حساب شده بسیاری از متخصصین کشورمان و دیگر کشورها به‌ویژه کشورهای جهان سوم را جذب مراکز تحقیقاتی و مدیریتی خود کرده‌اند، این در حالی است که در کشور ما به‌جای استفاده از شایستگان و نخبگان جامعه طوری با آن‌ها برخورد می‌شود که سبب انزوایشان می‌شوند و  جرأت رفتن به کارزارهای انتخاباتی و سیاسی را پیدا نمی‌کنند، در مقابل نیز با سیستم لابی‌گری افرادی را برای مدیریت کشور انتخاب می‌شوند که نه‌تنها شایسته نیستند بلکه از حداقل تخصص و دانش بی‌بهره‌اند که جای تأسف است که باید گفت وضعیت کنونی و بی سروسامان کشور بااین‌همه پتانسیل مادی و معنوی برای اثبات این ادعا کافی است.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود به تعریف شایسته‌سالاری از نگاه متخصصین  اشاره کرد و بیان داشت: ممکن است هرکسی ادعای شایستگی  بکند ولی در دنیای مدیریت شایستگی تعریف مشخصی دارد ."شایستگی ترکیبی از پوشش خدادادی و همراه با کار و تلاش و علم و مدیریت است". از همین رو شایسته‌سالاری به شیوه‌ای از حکومت یا مدیریت گفته می‌شود که در آن دست‌اندرکاران بر پایه توانایی و شایستگی‌شان برگزیده می‌شوند نه بر پایه قدرت مالی یا موقعیت اجتماعی یا بر مبنای رابطه و فامیل؛ به عبارتی شایسته‌سالاری یعنی بهره‌گیری از انرژی خلاق افراد نخبه و برگزیده یک اجتماع و دارابودن دانش مدیریت و توان استفاده از تجارب دیگران.
علائی با بیان این که شایسته‌سالاری در صدر اسلام نیز وجود داشته، گفت:
در صدر اسلام در سیره پیامبر اکرم (ص) شایسته‌سالاری در گزینش‌ها جایگاه ویژه‌ای داشته و تنها فضیلت و برتری‌های شخصی معیار نبوده بلکه حضرت در کنار ایمان و تعهد، لیاقت را نیز لحاظ می‌کردند و این موضوع بارها تکرار شده است. روزی ابوذر از صحابیان بزرگ پیامبر به حضرت عرض کرد: آیا مرا به مسئولیتی نمی‌گماری؟ حضرت دستی بر شانه ابوذر زد و فرمود: ابوذر جان من تو را دوست می‌دارم و هرآنچه را که برای خود می‌پسندم برای شما نیز می‌خواهم لیکن مسئولیت‌ها امانت است و اگر انسان درست از عهده آن برنیاید، مایه خواری و پشیمانی در قیامت می‌شود. من تو را در مدیریت ضعیف می‌بینم. هیچگاه مدیریت حتی دو نفر را نیز نپذیرد حضرت علی علیه‌السلام می‌فرماید سزاوارترین مردم در امر خلافت و رهبری باید توانمندترین در اداره و داناترین در فهم مسائل باشد.
علائی با بیان این که رهبر معظم انقلاب نیز به شایسته‌گزینی در گام دوم انقلاب تاکید دارد، ابراز داشت:  مقام معظم رهبری بارها همچنین در گام دوم انقلاب توصیه اکید بر مسئولین مبنی بر شایسته‌سالاری و استفاده از جوانان توانمند داشته و مشکلات کشور را در سوءمدیریت بیان فرمودند ولی متأسفانه دولت‌ها  نتوانستند در این زمینه گام‌های خوبی بردارند.
وی در پاسخ به این سؤال که متولی شایسته‌گزینی  در کشور چه شخص یا نهادی است، ابراز داشت: سؤال این است که آیا کشور ما که  به دنبال اجرای احکام  دین مبین اسلام است، چقدر به شایسته‌سالاری اهمیت می‌دهد آیا انتخاب و انتصاب و ترفیعات از یک مکانیزم علمی و قانونی در کشورمان برخوردار است آیا شایسته‌پروری، شایسته سنجی، شایسته‌گزینی، شایسته گماری مغفول نمانده است ؟نقش دولت در شایسته گزینی وشایسته پروری کجا دیده شده است؟اصلا متولی شایسته گزینی کیست؟ مهمترین عامل دوام یک نظام سیاسی شایستگی مسئولین آن است شایستگان یک جامعه  سرمایه های جامعه هستند نباید در سونامی  رابطه مداری و تنگ نظری های بی اساس گم شوند شایستگان نباید همچنان گمنام بمانند...
کارشناس مسائل سیاسی به شایسته گزینی از نگاه کشورهای پیشرفته پرداخت و بیان داشت: اگر به  سیستم سیاسی کشورهای سنگاپور، فنلاند ، فرانسه  و کره جنوبی نگاه کنیم ؛می‌بینیم که افراد برای مدیریت های بالا از یک پروسه و فیلترخاصی رد می شوند تا بتوانند برکرسی مدیریت بنشینند. وی ادامه داد: بطور مثال در کره جنوبی موسسه مستقلی به نام کمیسیون خدمات کشوری تحت عنوان CSC زیر نظر مستقیم رئیس جمهور اداره می‌شود و ارتقاء شغلی بر اساس استانداردهای cscاست.
وی افزود: همه آنهایی که خودشان را در معرض انتخاب مردم قرار می‌دهند چه کاندیداهای مجلس و چه ریاست جمهوری  یکی از مهم‌ترین شعار شان شایسته‌سالاری بوده و هست ولی متاسفانه بعد از انتخاب شدن سراغ همان افرادی می روند که یا خودشان می شناسند یا به اینها معرفی می شوند شاید یکی از بزرگترین علت آن فقدان  بانک اطلاعاتی از مدیران شایسته است که در جامعه ما وجود ندارد.
علائی در پایان خاطر نشان کرد: تا زمانی که جریانات سیاسی پر نفوذ، صاحبان قدرت و ثروت، افراد مشخص و بعضی از نمایندگان مجلس در انتصاب مدیران در سطح خرد و کلان دخالت مستقیم یا غیرمستقیم داشته باشند نا کار آمدی مدیریت کشور و عدم حل مشکل و قرار نگرفتن امور کشور در ریل درست و نرمال ادامه خواهد داشت و اگر روزی این سیستم ریشه کن شود قطعا امور کشور و کشورداری در مسیر درست و صحیح خود قرار خواهد گرفت. در غیر اینصورت این تراژدی نا کارامدی و بیمار گونه همچنان امور کشور و کشورداری را در اختیار خواهد داشت که دود خسارت آن همچنان به چشم مردم عادی و بی بهره از امکانات اجتماعی خواهد رفت!!!